Vrijwillig naar de cel

Als ik het cellencomplex oprijd is het al donker. Ik parkeer mijn auto en stap uit. Nadat het derde hek opengaat ben ik er. Met mijn dokterstas in mijn hand bel ik aan. “Goedenavond dokter”, gniffelt de bewaker. Ik kijk de lange gang in, In de verte hoor ik gebons, gestamp, gevloek, getier. “Succes vandaag dokter, dat zal je nodig hebben”, roept de agent mij na.

De geluiden van boosheid, frustratie en wanhoop komen steeds dichterbij. Natuurlijk ben je gefrustreerd als je van je vrijheid beroofd wordt. Dat geloof ik meteen. Maar zie dan nu nog maar een medisch onderzoek te doen of bloed af te nemen. Daar kom ik voor. Ik kom bij de cel en klop op de deur. “Dokter Zweekhorst hier voor jou, kan ik binnenkomen?”

De doktersjas bestaat hier niet

Dat ik hier voor hem (de arrestant) ben, maak ik diverse keren duidelijk. Ook voor een arrestant ben ik de vertrouwenspersoon en is privacy geborgd. De kunst is nu om het vertrouwen te winnen en contact te maken. Ik kom in gewone kleding. Meestal ben ik de eerste die de arrestanten zien zonder uniform. Dan probeer ik contact te maken door aan te sluiten bij waar de arrestant nu mee zit. “Ik zie dat je enorm boos bent, wat is er aan de hand?” Hij trapt opgefokt tegen de deur maar gaat vervolgens onderuit gezakt zitten. Dan volgt het gesprek, van mens tot mens.

In de cel zit overal een verhaal achter

Alle sociaal maatschappelijke problemen zie je terug in de cel. Drugsgebruik, huiselijk geweld, mensenhandel, GHB-problematiek, verwarde personen. Overal zit een verhaal achter. Voor de medische zorg van arrestanten ben ik samen met mijn team van forensisch artsen 24/7 bereikbaar. We werken nauw samen met Politie (recherche), Justitie en verslavingszorg, we hebben elkaar nodig. In de cellen bekijk ik mogelijke breukjes, wonden, krijg ik te maken met psychische klachten of chronisch zieke mensen. Het werk is breed en divers. Inlevingsvermogen, heldere communicatie, vertrouwen uitstralen en rustig blijven, belangrijke kenmerken van een forensisch arts.

In één keer raak

Tijdens ons gesprek kalmeerde de arrestant en kwam het echte pijnpunt naar boven; zijn honden, wie moest daar nu voor zorgen? Die betekenen alles voor hem. Na het bespreken van zijn zorgen is het aan mij om nog het bloed af te nemen. Ik ben blij dat ik in één keer raak prik. De politie vroeg mij om bloed af te nemen omdat de arrestant werd verdacht van rijden onder invloed van drugs.

Wat ik zo mooi vind aan het werk?

De snelheid waarmee je iets kan betekenen dát vind ik zo mooi aan het werk. Het vertrouwen winnen en dan contact maken, zie ik iedere keer weer als een uitdaging.

Blogoverzicht

Plaats reactie

Mooi interessant verhaal Salome!
Gepost door: Marij Bartels-Peeters op 11-02-2019 om 11:45
Mooi om te lezen, fantastische baan lijkt me zo. Al zal het niet altijd vanzelf of zonder agressie gaan het lijkt me dankbaar om toch iets te kunnen betekenen voor mensen als ze op een plaats zitten waar ze niet willen zijn...

Leuk om een kort kijkje te krijgen in jullie wereld.
Gepost door: Sanne op 25-01-2019 om 11:01
Dit kan niemand anders dan Salomé schrijven. Chapeau aan deze fantastische dokter en uiterst leuke collega!!!
Gepost door: Marian Prop op 23-01-2019 om 20:20
prachtig verwoord Salome
Gepost door: toos de moor op 22-01-2019 om 17:08
mooi verhaal, trots op jou Salome!
Gepost door: Gerda Goossens op 22-01-2019 om 14:44

Salomé Zweekhorst

Ik werk als forensisch geneeskundige bij de GGD West-Brabant. Met mijn team van forensisch artsen sta ik 24/7 klaar voor medische zorg. We kunnen zo met politie en justitie iets te betekenen voor slachtoffers, nabestaanden en arrestanten. Als forensisch arts zie de ingrijpende dingen die gebeuren in de maatschappij, het verrijkt mijn leven om dit mee te maken en iets te kunnen betekenen. Daar ben ik trots op.

Plaatsingsdatum

22-01-2019, 10:21